วันที่ 2 ธันวาคม 2561
(*ปล.เนื้อหาข้างล่างต่อจากนี้ไม่ได้เป็นการรีวิว หรือ แนะนำร้านเต่อย่างใด)
บรรยากาศภายในร้าน
ข้างล่างของร้านนั้นเอาจเป็นที่ตกใจสำหรับหลายๆคนที่ไม่คุ้นชินหรือไม่เคยสัมผัสกับการเข้าคาเฟ่แมวเพราะสำหรับฉันครั้งเเรกที่เข้ามาด้วยความไม่รู้จึงรู้สึกประหลาดใจมากที่ตั้งใจมาคาเฟ่แมวเเต่ไม่มีเเมวให้เล่น เพราะทุกครั้งที่ไปคาเฟ่สุนัขน้องๆจะชอบออกมาสั่นหางต้องรับถึงหน้าร้าน เเต่พอได้ลองถามพนักงานในร้านดูพนักงานได้ร้านจึงได้บอกว่าโซนที่มีน้องแมวจะอยู่ที่ชั้นสอง
เมื่อขึ้นมาที่ชั้นสองจะมีห้องแอร์เย็นๆพร้อมกับน้องเเมวมากมายคอยนอนรอต้องรับลูกค้า วันที่ไปค่าเฟ่แมวทั้งข้างบนเเละข้างล่างยังไม่ค่อยมีลูกค้ามากนักทำให้รู้สึกสบายและผ่อนคลาย น้องแมวของที่นี้มีค่อนข้างหลากหลายสายพันธุ์ แต่เพราะปกติฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยคลุกคลีกับแมวเลยไม่สามารถที่จะบอกได้ว่ามีสายพันธุ์อะไบ้าง
เพราะเป็นคาเฟ่แมว ในการจะนั่งทำงานบนโต๊ะแต่ละครั้งนั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างที่จะลำบากเพราะแมวจะชอบขึ้นมานั่งบนโต๊ะและนั่งทับบนกระดาษบ้างบนแฟ้มใส่เอกสารบ้าง บางครั้งก็ฝนเล็บลงบนกระดาษเพราะแบบนั้นจึงไม่ได้ทำการบ้านที่ตั้งใจว่าจะเอาไปทำที่คาเฟ่
ด้วยความที่ไม่เคยเข้าคาเฟ่แมวมาก่อนจึงสั่งเครื่องดื่มขึ้นมากินที่ชั้นสอง (โซนแมว) ผลที่ได้ก็คือน้องแมวให้ความสนใจกับหลอดดูดเป็นอย่างมากแมวบางตัวพยายามที่จะกระโดดขึ้นมาบนโต๊ะเพื่อที่จะตะปบหลอดดูด แต่บางตัวก็นั่งจ้องหลอดอยู่เฉยๆโดยไม่ให้คลาดสายตา
สำหรับครั้งเเรกในการลองเข้าไปนั่งเล่นในคาเฟ่แมวนั้นถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีเลยทีเดียวสำหรับคนที่ไม่ค่อยนิยมเล่นกับแมวอย่างฉัน พอได้ลองนั่งเล่นกับแมวดูจึงได้รู้ว่าเเมวนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่นิ่งเเละเจ้าอารมณ์มาก ส่วนขนของเเมวนั้นแม้จะร่วงและอาจติดเสื้อผ้าได้ง่ายแต่ก็ให้ความรู้สึกนุ่มและฟูเวลาที่สัมผัส แมวบางตัวมีลักษณะที่โดดเด่นและเฉพาะตัว บางตัวขี้อ้อน บางตัวขี้กลัวไม่ไว้ใจคนเเปลกหน้า บางตัวชอบนอน บางตัวชอบเล่น ทำให้เราได้เห็นมุมน่ารักที่เเตกต่างออกไปจากคาเฟ่น้องหมา ส่วนตัวเเล้วฉันคิดว่าแมวนั้นหากไม่มีสิ่งที่พวกเขาชอบหรือพึงพอใจต่อให้เราเรียกเขาเเค่ไหนเสียงของเราก็ไม่มีผลอะไรกับพวกแมวเลย
